utrudzić się

См. также в других словарях:

• utrudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmęczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utrudził się całodzienną pracą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• utrudzić — dk VIa, utrudzićdzę, utrudzićdzisz, utrudź, utrudzićdził, utrudzićdzony przestarz. «zmęczyć, znużyć» dziś żywe w imiesłowie biernym. Przystanął utrudzony forsownym marszem. utrudzić się przestarz. «zmęczyć się, spracować się; umordować się»… …   Słownik języka polskiego

• zmachać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zmachać sięam się, zmachać sięa się, zmachać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zmęczyć się pracą fizyczną, utrudzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmachał się przy ładowaniu paczek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• umordować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} doprowadzić się do stanu zmęczenia, wyczerpania fizycznego bądź psychicznego; utrudzić się, wycieńczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umordował się wielogodzinną korektą tekstów francuskich. Umordowała się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zmordować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} utrudzić się, zmęczyć się, wyczerpać się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmordować się ciężką pracą. Zmordował się szybkim biegiem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wysłużyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spędzić długi czas na służbie; służąc gdzieś, utrudzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysłużyć się u różnych ludzi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• utyrać się — dk I, utyrać sięam się, utyrać sięasz się, utyrać sięają się, utyrać sięaj się, utyrać sięał się pot. «bardzo się zmęczyć, utrudzić czymś» Utyrać się sprzątaniem, malowaniem …   Słownik języka polskiego

• umordować — dk IV, umordowaćduję, umordowaćdujesz, umordowaćduj, umordowaćował, umordowaćowany «zmęczyć, utrudzić» Podróż go umordowała. umordować się «zmęczyć się, utrudzić się, wyczerpać się» Umordować się praniem. Umordować się upałem …   Słownik języka polskiego

• uznoić — dk VIa, uznoję, uznoisz, uznój, uznoił, uznojony zwykle w imiesł. biernym, książk. «bardzo zmęczyć; utrudzić, znużyć, zmordować» Ludzie uznojeni pracą w polu. Konie uznojone długą drogą. uznoić się rzad. «bardzo się zmęczyć; utrudzić się, znużyć… …   Słownik języka polskiego

• zmachać — dk I, zmachaćam, zmachaćasz, zmachaćają, zmachaćaj, zmachaćał, zmachaćany zwykle w imiesł. biernym, pot. «zmęczyć, utrudzić» Zmachany koń. Ktoś zmachany długim marszem. zmachać się «zmęczyć się, utrudzić się» Zmachać się przy żniwach …   Słownik języka polskiego

• ustać — I dk, ustanę, ustaniesz, ustanie, ustań, ustał ustawać ndk IX, ustaję, ustajesz, ustaćwaj, ustaćwał 1. «przestać trwać, zakończyć się, urwać się, przeminąć» Ulewa, wiatr, śnieg ustaje. Stukanie do drzwi nie ustawało. Krwawienie ustało.… …   Słownik języka polskiego